انتقادات گسترده به عملکرد دکتر احمدی‌نژاد به مرور زمان تبدیل به تاکتیکی برای گروه‌های سیاسی کشور برای کسب رأی در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم گردید اسلام ذوالقدرپور: حدود یک ماه از انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری در کشور می‌گذرد و مردم طی این مدت با خبرها و تحلیل‌های مختلف و متفاوتی در مورد دولت آینده و […]
انتقادات گسترده به عملکرد دکتر احمدی‌نژاد به مرور زمان تبدیل به تاکتیکی برای گروه‌های سیاسی کشور برای کسب رأی در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم گردید
اسلام ذوالقدرپور: حدود یک ماه از انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری در کشور می‌گذرد و مردم طی این مدت با خبرها و تحلیل‌های مختلف و متفاوتی در مورد دولت آینده و ترکیب وزرای کابینه از یک سو، آینده رئیس جمهور و دولتمردان کنونی از سویی دیگر مواجه بوده و این‌گونه تحولات سیاسی و اداری ایران را با حساسیت بیشتری دنبال می‌کنند.
اینکه قرار است دولت امید و تدبیر و به خصوص رئیس جمهور محترم، جناب آقای دکتر روحانی ضمن ورود به ساختمان ریاست جمهوری در خیابان پاستور، با کلید تدبیر و اعتدال به باز نمودن قفل‌های مشکلات موجود در ایران بپردازند را باید فرآیندی مسجل و قریب‌الوقوع دانست. اما در مورد آینده سیاسی، اجتماعی و … جناب آقای دکتر احمدی‌نژاد و دوستانش و به خصوص آینده جریان فکری و سیاسی احمدی‌نژاد با عنوان عدالت محوری، روند روشن و مشخصی در دست نیست.
آیا دکتر احمدی‌نژاد و مکتب فکری‌اش به فراموشی سپرده می‌شوند؟
آیا مردم و به ویژه قشر مستضعف و پا برهنگان انقلاب، احمدی‌نژاد را فراموش می‌کنند؟
دولت یازدهم با احمدی‌نژاد و کارهایش چه برخوردی خواهد داشت؟
به جرأت می‌توان گفت که ایران، مردم ایران و بلکه جهان، هرگز احمدی‌نژاد را فراموش نخواهند کرد. احمدی‌نژاد رئیس جمهوری که ضمن داشتن برخی ایرادات و معایب، دارای محاسن و امتیازات سیاسی و اجتماعی بیشماری در کشور و بلکه جهان بوده است.
احمدی‌نژاد مردی که آمده بود تا دست مافیای قدرت و ثروت را از ایران و به خصوص دولت آن کوتاه نماید، ایران را به عنوان قدرت مهم در سطح منطقه و جهان مطرح سازد. ثروت و منابع کشور را بین مردم و به خصوص مستضعفان و مظلومان توزیع نماید. ایران را آبادتر و بهتر ساخته و انقلاب را به مسیر اصلی خود برگردانده و به عنوان یک انقلابی اصیل در خدمت آرمان‌های ایران، امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب باشد، اکنون در آستانه خداحافظی از ساختمان پاستور و جایگاه ریاست جمهوری ایران اسلامی است.
جایگاه ریاست جمهوری در دوره دکتر احمدی‌نژاد ، از آن فرّ و جلال سلطنتی و ا قتدار آمیز داخلی دور شده و رئیس جمهور احمدی‌نژاد برای مردم ایران و به ویژه مستضعفان و اقشار متوسط و فقیر جامعه، به یک مأمور ساده دولت و یا همان خدمتگذار مردم تبدیل شده بود که در بیش از یکصد سفر استانی و …، به راحتی در دسترس مردم بوده و گوش شنوای دردها و مشکلات مردم بوده است.
کسی برای احمدی‌نژاد از القابی مانند حضرت آقای …. و …، استفاده نکرده و بیشتر با همان نام و فامیل ایشان یعنی محمود احمدی‌نژاد با وی صحبت و برخورد می‌کردند.
اکنون و البته تا حدود شانزده روز دیگر، دکتر احمدی‌نژاد هم باید از ساختمان پاستور خداحافظی کرده و به قول خودشان به نارمک نقل مکان و اسباب‌کشی نمایند، همان جایی که اجناس و کالاهای آن بسیار ارزان می‌باشد!
اما دوره ریاست جمهوری دکتر احمدی‌نژاد را باید دوران اصلاحات بزرگ و حساس در کشور دانست. اصلاحاتی مانند اجرای قانون هدفمندسازی یارانه‌ها، تقسیم ثروت دولتی میان اقشار جامعه در قالب سهام عدالت. رو در رویی و مقابله با مراکز قدرت و ثروت در کشور، فعالیت مستمر و بی‌وقفه برای توسعه ایران و عبور از تحریم‌های خارجی و کارشکنی‌هایی داخلی، مردمی ساختن رئیس جمهور با بیش از یکصد سفر استانی و …، که موجب شده بود تا دولت‌های ایشان و شخص دکتر احمدی‌نژاد تا ابتدای سال ۱۳۹۰ در میان اکثریت مردم کشور از جایگاه خوب و مناسبی برخوردار باشند.
از ابتدای سال ۱۳۹۰ و با ایجاد تفرقه در میان جریان اصولگرایی که به دنبال کسب قدرت در انتخابات مجلس نهم بودند از یک سو، افزایش تنش میان دولت و مجلس از سوی دیگر که منجر به اقدامات رئیس جمهور در عزل و برکناری برخی وزیران و سپس خانه‌نشینی ۱۱ روزه دکتر احمدی‌نژاد گردید، منتقدان و مخالفان دکتر احمدی‌نژاد و برنامه‌هایش در هر دو جناح سیاسی کشور یعنی اصلاح‌طلبان و اصولگرایان به نوعی اتحاد بر علیه رئیس جمهور دست زدند که به مرور زمان نشانه‌های این اتحاد را در مسایل اقتصادی و سیاسی کشور مشاهده کردیم.
اتحاد جریانهای سیاسی داخلی بر علیه دکتر احمدی‌نژاد و افزایش تحریم‌های خارجی معروف به تحریم‌های فلج کننده، موجب بروز مشکلات اقتصادی در کشور و به خصوص افزایش نرخ ارزهای خارجی در مقابل پول ملی شده و افزایش تورم و کاهش قدرت خرید مردم را موجب گردید.
این فرآیند سیاسی و اقتصادی که نقطه عطف آن را باید خانه‌نشینیی ۱۱ روزه دکتر احمدی‌نژاد دانست، موجب افزایش انتقادات از دولت و شخص احمدی‌نژاد شده و کاهش محبوبیت رئیس جمهور را در پی داشت.
انتقادات گسترده به عملکرد دکتر احمدی‌نژاد به مرور زمان تبدیل به تاکتیکی برای گروه‌های سیاسی کشور برای کسب رأی در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم گردید. این انتقادات به صورت یک‌جانبه به ضعف و ناتوانی دولت احمدی‌نژاد و یا نبود عقلانیت و تدبیر در این دولت اشاره داشته و تنها راه رهایی ایران از مشکلات عدیده کنونی و به ویژه مشکلات اقتصادی را پایان دوران ریاست جمهوری احمدی‌نژاد معرفی کرده‌اند!
به هر حال تا شانزده روز دیگر دولت دهم و ریاست جمهوری دکتر احمدی‌نژاد، جای خود را به دولت یازدهم و دکتر روحانی داده و احتمالاً دکتر احمدی‌نژاد تا مدت‌ها همچنان به عنوان عامل اصلی مشکلات و معضلات کنونی ایران معرفی و مورد انتقاد و حمله مخالفان خود باشند.
نکته مهم در مورد دوران ریاست جمهوری دکتر احمدی‌نژاد و بلکه دیگر دولت‌های ایران را باید در فرمایشات رهبر معظم انقلاب در آخرین دیدار هیأت دولت دهم با ایشان مشاهده کرد، آنجا که رهبر انقلاب در مورد انکار اقدامات دولت توسط مخالفان، می‌فرمایند: (( اگر چه برخى از کارها جلوى چشم است، البته مخالفین و کسانى که بى‌اطلاعند – بعضى از دستگاه‌هاى رسانه‌اىِ خارجىِ مغرض و گاهى بعضى در داخل – برخى از چیزهائى را که جلوى چشم هم هست، انکارر می‌کنند. یعنى کارى انجام گرفته، جلوى چشم است، همه مى‌بینند، منعکس شده، این را دوست دارند انکار کنند . کارى به این نداریم که حالا بعضى‌ها ممکن است نگاه خوش‌بینانه‌اى یا دوستانه‌اى یا منصفانه‌اى نداشته باشند، بالاخره در فضاى عمومى کشور باید اینها گفته شود و ثبت شود. اینها بسیار مهم است)).۱
رهبر انقلاب در مورد حجم بالای تلاش‌ها و اقدامات دولت‌های دکتر احمدی‌نژاد نیز فرموده‌اند: ((هشت سال کار کردید، تلاش کردید. کارهاى خوبى انجام گرفت، تحمل زحمات کار شبانه‌روزى را شماها نشان دادید، یعنى دیده شد، احساس شد، همه فهمیدند که رئیس جمهور محترم و همکارانشان در دولت حجم کارشان بسیار بالا و پرشتاب نسبت به همه دوره‌هاى دیگر بود و هست. این نقطه برجسته‌اى است که نباید این را نادیده گرفت)).۲
با وجود برخی انتقادات و ایرادات وارده بر دکتر احمدی‌نژاد و برنامه‌های ایشان، اما انصافاً باید همان‌گونه که رهبر معظم انقلاب نیز فرموده‌اند، دکتر احمدی‌نژاد را رئیس جمهوری پرتلاش، زحمتکش، انقلابی و مردمی دانست که خدمت به مردم را در سرلوحه کارهای خود قرار داده بود و همین مردمی بودن، ساده زیستی و شکستن تابوهای حکومتی و سیاسی بود که موجب تقابل جریانهای خاص با ایشان گردید.
به نظر می‌آید با خداحافظی دکتر احمدی‌نژاد از ساختمان پاستور و پایان دوره ریاست جمهوری ایشان، به مرور زمان ایرانیان، دلتنگ وی، رفتار و گفتارش شوند. البته دوستدارانش، ایشان را با انقلابی بزرگ امریکای لاتین یعنی ارنستوو چگوارای آرژانتینی مقایسه می‌کنند که گفته بود ” دیگر نباید خفت“، بنابراین شاید دکتر احمدی‌نژاد از پاستور خداحافظی کند اما در نارمک یا هر کجای دیگر که باشد به دنبال اجرای برنامه‌های خود در راستای شعار “دیگر نباید خفت”، خواهند بود.
منابع :
- پایگاه اطلاع رسانی پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای – موسسه پژوهشی و فرهنگی انقلاب اسلامی : آخرین دیدار رئیس جمهور و هیئت دولت دهم با رهبر انقلاب، ۲۳ تیرماه ۱۳۹۲. به آدرس: http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=23094
- پایگاه اطلاع رسانی پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای – موسسه پژوهشی و فرهنگی انقلاب اسلامی : آخرین دیدار رئیس جمهور و هیئت دولت دهم با رهبر انقلاب، ۲۳ تیرماه ۱۳۹۲. به آدرس: http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=23094
